Je wilt niet in een burn-out zitten. Je wil weer verder. En het liefst gister. Maar zo werkt het helaas niet.
Mijn burn-out
Ik weet het nog als de dag van gister.
Mijn gevoel van toen ik in een burn-out zat. Eerst overheerst de enorme moeheid. Het volledige gebrek aan energie. Nergens zin in, alles kost moeite. Zelfs de ‘leuke’ dingen, zoals met vrienden afspreken, koste mij veel energie en putte me uit. Ik was mezelf kwijt.
Ongeduldig
En toen het ’te lang’ duurde kwamen de gedachten. Ik wilde weer verder. Ik wilde weer ‘gewoon’ mijn leven verder oppakken. Ik wilde weer dat het normaal was en dat ik gewoon weer kon werken, met vrienden af kon spreken en leuke dingen kon doen.
Ik werd enorm ongeduldig. Ik wilde al veel verder zijn dan dat ik was. En omdat ik daar nog niet was, werd ik vooral boos. Boos op mezelf. Waarom ben ik daar nog niet? Waarom kan ik dat niet? Wat is er mis met mij?
Terugval
Je kunt je voorstellen dat deze gedachten niet echt bevorderlijk zijn voor het proces om weer beter te worden. Ik belande in de burn-out doordat ik belachelijk hoge eisen aan mezelf stelde waar ik niet aan kon voldoen. En nu ik uit de burn-out omhoog probeerde te krabbelen, paste ik precies dezelfde strategie toe als waarom ik in deze situatie was beland.
Ik kreeg een terugval. Al mijn energie die ik had opgebouwd verdween zo weer in het afvoerpuntje.
Het glas
Je kunt een burn-out vergelijken met een glas. In het glas zit jouw energie. En als je een tijd lang meer energie opgebruikt dan dat je erbij krijgt, kan het uiteindelijk mis gaan. Zo was bij mij het glas leeg. Ik kon niet meer. En dat glas gaat niet in één keer leeg. Dat is een opbouw van een hele lange tijd. Te lang over je grenzen gaan, te lang in een ongezonde situatie zitten, te lang…. (vul zelf maar in)
Toen ik erachter kwam dat mijn glas leeg was, ging ik op zoek naar een kraan om hem weer te vullen. En was het maar waar dat je gewoon de kraan op de hardste stand kon zetten, zodat het glas in een keer weer volstroomt.
Vol druppelen
Maar helaas. Als je geluk hebt vult het glas zich weer met een klein laagje energie door bij te slapen en dingen te doen waar je energie van krijgt. Maar je gebruikt die energie ook, want alles kost (meer) energie. Waar je eerst even tussendoor naar de winkel wandelde om een boodschapje te halen, kan het nu voelen als een enorme bergbeklimming om de deur uit te gaan. En die energie heb je (nog) niet.
Luisteren naar jezelf
In deze periode heb ik geleerd meer te worden wie ik ben. Dat klinkt misschien heel vaag, maar ik was altijd zo hard bezig met te voldoen aan de (vermoedelijke) verwachtingen van anderen dat ik uiteindelijk niet meer wist wie ik zelf was en wat ik zelf nodig had.
Het luisteren naar mezelf deed ik heel langzaam, stapje voor stapje. ’s Ochtends ging ik bijvoorbeeld bedenken waar IK zin in had die dag. Dus niet wat er moest gebeuren, maar waar ik energie van kreeg. En dat kon zijn een eind fietsen of een stuk lopen of een film kijken. En dat ging ik dan doen. En het hoeft maar heel klein te zijn. Als je er maar energie van krijgt. Mijn prioriteit werd: Energie krijgen, opladen.
Doe een stapje naar voren en een stapje terug
En dit ging heel langzaam… en ik wilde heel vaak dat het veel sneller ging, maar dat ging het niet. En doordat ik dat accepteerde bleef het vooruit gaan, hoe langzaam ook. Want er tegen vechten kost energie, en die had ik niet over. Heel langzaam merkte ik dat ik steeds iets verder kwam. Ik nam elke dag hoe hij kwam. En na een tijdje zaten er ook weer goede momenten tussen. En die momenten gingen na een tijdje over in goede dagen. En soms werd ik weer genadeloos terug gevloten. Dan zat ik weer met een enorme huilbui op de bank en had ik nul energie. Maar over het algemeen zat er een stijgende lijn in.
Ik heb heel goed leren luisteren naar mezelf in deze periode. Naar mijn lichaam, naar mijn gevoel. En daar heb ik nu nog steeds profijt van.
Zijn wie je bent
En na een lange tijd had ik weer het gevoel dat ik mezelf was. Maar dan wel een verbeterde versie van mezelf. Want als ik nu terug kijk, het is cliché : Ik heb heel veel geleerd van mijn burn-out en het heeft me gemaakt wie ik nu ben.
Wil jij ook weer jezelf zijn, maar weet je niet goed hoe? Neem gerust contact met me op.
Hartelijke groet,
Denise